Als club moet je er voor iedereen zijn

Samen zetten ze zich al tachtig jaar in voor badmintonclub BC Shuttle in Helvoirt. En als het aan Rob Mesman (70) en Tiny Assink (75) ligt gaan zij nog jaren door bij deze club.

HELVOIRT – ”

Als ik niet meer kan dan houdt het op”, stelt Rob, Amsterdammer van geboorte, nuchter vast aan het eind van het gesprek. “Het is gewoon een leuk spelletje.” Rob zit nu 45 jaar bij BC Shuttle, zijn sportmaat Tiny, geboren en getogen in het dorp aan de Leye, al 35 jaar. Voor hem geldt hetzelfde: “Als mijn lichaam niet meer wil, tja, dan zit er niks anders op. Maar ik ben nog lang niet op…!”

Wekelijks, op maandagavond, brengen Rob en Tiny de jeugd de fijne kneepjes bij van de badmintonsport. Medio jaren 80 zijn ze daarmee begonnen. “In die tijd was er geen jeugdtrainer”, vertelt Tiny. “Ik vond het belangrijk dat de jeugd trainingen kreeg.” Rob: “Het mooie is dat je kinderen ziet groeien in het spel en als mens, je ziet hoe ze zich ontwikkelen, ook qua persoonlijkheid.” Tiny vult aan: “We zijn er best trots op als je ziet dat binnen een halfjaar meisjes van pakweg acht jaar een aardig partijtje tegen elkaar kunnen spelen. Daar doe je het voor.”

Een miniem ‘kelderzaaltje’ in Gastenbosch in Helvoirt vormde in november 1974 het decor voor de officieuze oprichting van BC Shuttle. Een oproep in ’t Pomphuiske lokte zo’n twintig belangstellenden naar het inmiddels

gesloopte dorpshuis. Rob: “Ik woonde net in Helvoirt, wilde mensen leren kennen.” De officiële oprichting van BC Shuttle vond vijf jaar later plaats, op 23 juli 1979.

Het eerste halfjaar was het behelpen voor de gloednieuwe club. “Helvoirt had toen nog geen sportzaal”, weet Rob. “De jeugd trainde in de oude dr. Landmanschool. We moesten de lijnen met krijt op de vloer tekenen. De senioren weken uit naar de school in Cromvoirt.” Medio 1975 werd de nieuwe sportzaal De Wiekelaar geopend, het begin van een bloeiperiode voor BC Shuttle. “We werden lid van de Bossche Badminton Federatie”, vertelt Tiny, “en deden in het weekend aan toernooien mee.” Rob: “We gingen naar verloop van tijd van een naar twee speelavonden en speelden competitie. En we moesten wachtlijsten invoeren want er was veel belangstelling.”

De kentering kwam medio jaren 90. “Alle zaalclubs kregen te maken met minder leden. Vroeger zaten jongeren op één club, tegenwoordig op meerdere en hebben ze ook allerlei andere verplichtingen.” Met 30 seniorenleden en 15 bij de jeugd heeft de club een bescheiden ledental. Maar het plezier bij Rob en Tiny is er niet minder om, zoals het werken met mensen met een beperking. “Die krijgen een-op-een begeleiding”, zegt Tiny. “Je bent per slot van rekening een dorpsvereniging, je hebt de plicht er voor iedereen te zijn. Als je ziet hoe ontzettend veel plezier ze dan hebben, je ziet ze genieten. Dat doet ons ook goed.” Het tweetal geeft sinds kort ook op vrijdagmiddag training. Rob: “Voor senioren die liever overdag dan ’s avonds spelen.” Interesse? Op 26 aug. beginnen de trainingen weer. www.badmintonclubshuttle.nl